Hoe vind je snel een gat in een fietsbandenband

Neem een emmer vol water (hoe groter de diameter, hoe beter) en duw uw opgeblazen binnenband in het water - sectie voor sectie. Zolang het gat niet echt, echt klein is, zul je meteen wat bubbels zien. Met kleine gaatjes heb je wat vaste handen nodig, meer tijd en een goed paar ogen. Kleine belletjes zijn moeilijk te herkennen.

Voor het gemakkelijkst bubble-spotting gebruik je een donkere emmer , want je zult de belletjes beter zien als de achtergrond donker is.

Zorg er gewoon voor dat je het gebied rond het gat goed droogt voordat je er een soort fix op aanbrengt.

• * Er is ook een verbetering aan de run-the-finger-along-tube-methode die je al kent: In plaats van je vinger langs het buisje te bewegen, beweeg je het buisje langs je lippen - en raak je ze natuurlijk niet echt aan. Het gebied rond onze lippen en het puntje van de neus is uiterst gevoelig voor luchtstromen.

Gebruik zeepwater als je niet hebt waar je de band moet onderdompelen:

1. Neem zeep en wat water en maak zeepwateroplossing (vloeibare zeep lost sneller op)
2. 2. Begin met het aanbrengen van zeepwater op de band met uw hand
3. Als je zeepwater op het gat doet, zie je zeepbellen verschijnen. Tegelijkertijd kunt u de luchtstroom met uw hand voelen stromen. Natte hand wordt gevoeliger voor luchtstromen.

Ik heb een aantal kinderen gezien die deze methode gebruiken om een gat te vinden op een voetbal of basketbal, en het zal zeker werken voor banden.

Misschien moet je water gebruiken, zoals anderen hebben gezegd, maar voordat je dat doet…

1. Haal het buisje en blaas het gedeeltelijk op

2. 1. Houd het buisje tegen je oor en draai het langzaam rond

3. Als je de lucht eruit hoort sissen, heb je het gat gevonden.

is niet alleen sneller dan water, het werkt ook goed op de weg (want er lijkt nooit een emmer water in de buurt te zijn als je het nodig hebt).

Bij de meeste fietsenwinkels hier verkopen ze dit:

Het is als een doosje met kleine zeer lichte bolletjes erin. Beweeg het gewoon langs de band en de ballen beginnen bij het gat te springen.

De snelste algemene methode is deze: Trek de binnenband uit de band en pomp hem op tot ver boven het volume dat in de band zou zitten. Draai vervolgens (op een rustige plaats) de binnenband langs uw oor. U zult vrijwel zeker in staat zijn om de algemene locatie van het lek te vinden door het ruisen te horen, en vervolgens met uw vinger dichterbij het verdachte gebied te zoeken, waarbij u uw oor dicht bij het verdachte gebied houdt. U zult waarschijnlijk een geluid horen als uw vinger blokkeert en vervolgens het gat weer vrijmaakt. De lippen zijn ook goed voor het detecteren van de luchtstroom, zoals Alex aangaf.

Bonus techniek: wanneer u een band opnieuw monteert, verplaats dan het ventiel zodat het in de buurt van het bandenlabel komt. Als je een volgende lekke band krijgt, zoek dan het gat in de binnenband, en zoek dan de overeenkomstige plaats op de band zelf en onderzoek het naar doornen, spijkers, glas of andere lekke voorwerpen. Als u dit niet doet, kan er nog steeds een scherp voorwerp in uw band zitten en krijgt u snel weer een lekke band.

Een van de trucjes die ik heb gehoord is het vullen van de binnenband met lucht en het onderdompelen in water. Als je moeite hebt om het lek te vinden, dan ontsnapt de lucht niet te snel om het onder water te kunnen detecteren.

Bij gebrek aan een emmer met zeepwater (bv. onderweg), gebruik ik meestal mijn tong.

Als je de smaak van het rubber niet erg vindt, werkt het zelfs beter dan het gebruik van je lippen. Het speeksel op je tong zorgt voor een afdichting tegen het gat en het zachtjes uitknijpen van lucht uit het buisje zal ‘burp’ of ‘scheet’ tegen je tong geven.

Dit is erg handig bij kleine gaatjes omdat het niet de grootte van het gat is die je waarneemt, maar de hoeveelheid lucht die onder je tong zit opgesloten voordat het ontsnapt. Je regelt dit met luchtdruk in de buis en tongdruk op de buis, dus neem de tijd en laat de lucht even opbouwen voordat het onder je tong ontsnapt.

Om duidelijk te zijn, ik heb het niet over het likken van de buis! Druk het puntje van je tong licht tegen de buis en laat de buis tegen je tong lopen. Als je denkt dat je het gat hebt gevonden dan kun je met het puntje van je tong wat steviger drukken om het gat af te dichten en de locatie te controleren.

Persoonlijk werkt het zo goed dat ik geen last heb van zeepwater. Ook, als het geen noodgeval is, plak ik geen buizen.

Ik vind het leuk om iets in het algemeen aan te sluiten. Als je de lekkage hebt gevonden, terwijl je onderweg bent, werkt het speeksel bijna net zo goed als een lekzoekspray die niets anders is dan zeepwater. U kunt het nu dubbel controleren en nog eens controleren om er zeker van te zijn dat uw patch dicht is. Het werkt ook heel goed voor het ventiel (naast de autobandenkleppen ook…).

Voor het vinden van lekken in banden van welke aard dan ook, houd ik graag een spuitflesje met zeepwater bij de hand. Spuit gewoon de buis, en het zal bellen waar het gat is.

Ik hou ook van de methode om het gat in de binnenbuis te vinden door het gedeeltelijk te vullen met lucht en ** onder te dompelen in water**. Ik doe het echter iets anders:

• Voor alle soorten gaten blaas de binnenband op zodat deze groter is dan normaal in de band.

• Voor hele kleine gaatjes die een band meer dan 2-5 _dagen leegmaken, kan het vinden van het gat door gewoon de binnenband onder te dompelen moeilijk tot onmogelijk zijn. De lage binnendruk van de eenzame binnenband in combinatie met de statische druk van het water kan voorkomen dat er lucht door een klein gaatje ontsnapt. Toen ik dit eenmaal had, loste ik het op door het onderwatergedeelte van de binnenbuis extra uit te rekken terwijl ik het met beide handen onder water hield.

Beide technieken rekken het rubbermateriaal uit, waardoor het prikgat groter wordt, wat weer grotere en makkelijker te detecteren bubbels oplevert.

Thuis gebruik ik de emmermethode. Echter, “in het veld” heb ik geen emmer bij me als ik fiets. Het vinden van de bron van de lekke band kan van cruciaal belang zijn, of men nu de binnenband patcht of een vervanger gebruikt.

Ik krijt eerst de band bij de waardestang, en markeer de draairichting op de binnenband. Hierdoor kan ik de lekke band “uitlijnen” met de band.

Na het verwijderen van het wiel, en het scheiden van de band van de binnenband, pomp ik de binnenband op en luister en voel ik dat er een lek is. Soms hoor ik het. Andere keren voel ik de ontsnappende lucht op mijn gezicht of oog. Als ik eenmaal weet waar de lekke band op de binnenband zit, kan ik hem uitlijnen op de band, en de plaats op de band vinden waar de lekke band is ontstaan. Er kan nog steeds puin in de band zitten dat ik moet verwijderen, zoals metaal, glas, spijkers, en zelfs een keer een houtsplinter.